31
Yorum
2
Beğeni
4,9
Puan
1695
Okunma

Seni gördügüm an
başlıyor hayat.
Ta ki pembeleşinceye kadar,
Çiceği elmanın.
Gözlerinin karası düşüyor
yüreğime.
Tutup elinden sevdamın,
Kaf Dağı’nın yamacına çıkasım geliyor
Islanırken gece.
Adını harf harf
hece hece öğrenince,
kolaylaşıyor birden bire
bilmecesi aşkın.
Bi sevmece oyunu baslıyor,
sessizliğin cellat kesildiği
geceme.
Sen sevilen oluyorsun,
bense sana mecnun!
Vurgusuzlaşıyor,
dudaklarına fısıldayışım
kelimeleri.
Duyan olursa büyüsü bozuluyor
sözcüklerin.
Ve ben saklanırken kuytusuna
yanık teninin,
o titrek gölgesi
bana meçhul.
Sırsıklam bir dua iniyor
sürmeli gözlerimden.
Ve sallanmaya baslıyor deniz,
gecenin en haşmetli vaktine doğru.
Rotasını ben belirliyorum,
pusulası sen olan
yolculuğumun.
Zehadet bırakmıyor
aklımı çalan tenin,
Sulara karıştığında gecem.
Ve başlıyor hayat
seni gördüğüm an.
Ama yezit!
Ama ferah!
M.Yaman
*Zehadet: Sıkı sıkı dine bağlılık
5.0
88% (15)
4.0
12% (2)