herşey tastamam aslında
hayatımızda

umut var...
direnç, coşku,
şehvet, lezzet

ve ölüm...
ölüm de var...

bitmek
tükenmek
tüketmek
yitirmek...

yakaladığında o
ön ve ardımızdan
onu yok saymalarda
ve göz kaçırmadayız

ama

kuma gömsek,
göğe de fırlatsak
varlığımızı
biliyoruz hep
bir an gelecek
ve o an
öleceğiz

yer
yar
şan
yok olacak
o an

öldü bak bu an
ve bir an daha
bunu yazdığımda
şu an
an an ölüyoruz


bu dünya
ölmemek için insanın
ne büyü, üfürüklerini gördü

devran ise döndü ve
var olanlar hep öldü.

buzlatılan
ayar geçilen
meditasyon
sansasyon ile
satın alınan zaman
para etmedi o an

ruh emenler
sidik içenler
yamyamlar
şapşallar
hep öldüler

dedenin dedesinin adı
kayboldu yazılı taşından

öleceğim ve
öleceksin

anı yaşa ve yaşat

tut
al
ver
ama
zayi etme

hükümsüz zaman

baki kalan bu kubbede bir hoş seda imiş
burna tutulmayabilir
hoşa gitmeyebilir
ama
yaşa be kardeşim
yaşa
çok yaşa

o kadar ki
öldüğünde
ölümüne öl
ölümüne yaşa

insan, öleceği idrakıyla yaşamayı sürdüren tek varlık...

Mailis Nalars Ölüm Tırıltıları