1 Mart 2000 BERLÝN
Çarþamba gecesi,saat 22:25



Kulak ver bana,istersen duymak,
Söyleyeceklerim var...
Var sana söyleyeceklerim.
Hani o altý yýlýn sonunda
Kendine bendettiðini sandýðýn,
Bir ömür boyu paylaþabileceðini,
Yaþamýnýn eþdaþýný
Ne kadarda istiyordun.
Soruyordun bana yavrum
Ve diyordun ki,
Ben düþündüm,kararlýyým,
Yanýmda olurmusunuz,
Var mý destek ?

Sen var ya yavrum,sen,
Çok büyüktün,büyümüþtün,
Çocukluðun gerilerde kalmýþtý.
Ne çok da sevinmiþtim,
Ýçim hep mutlu mutluydu.
Seni anlamaya çalýþýyuordum,
Kemik iliklerimin içine kadar
Seni özümlüyordum,
Akýl,fikir ve zeka
Hep toplanmýþlardý,laik olduklarý yerde.
Hülasa naz-ý niyazýn ve kararýn
Umurda deðildi,gelecek zararýn.
Ben ve benim eþdaþým,
Daha gençti ama yaþýn
Ve eh olsun dedik.
Sende biliyorsun yavrum,
Biz birþey yedik.
Yedik de ama artýk çok geç...

Allý allandý,güllü güllendi,
Gelinlendi,duvaklandý,tellendi.
Yetmedi,mekan etti,
Senle eðlendi...


Biz mi bilemedik,sen mi ?
Buna dayanacak kafa mý,beden mi ?
Ne sayarsan say da !
Bilemiyorum ben,
Ne dersin sen,
O eþdaþ bu beþdaþ,
Biri sert,biri kem...

Halbuki yavrum ;
Eþdaþlar,yoldaþlar,kardaþlar,
Bir olsa,bir olsalar hep.
Ne de þenlik olur yuva,
Sevinir seni doðuranlar,
Sevinirsin sen doðurduklarýnla...

Bak yavrum ;
Tek olma,ince olma,
Kula kul olup,solma,
Yakaný birine verip,geri kalma !
Yaþam,birlikte yaþamýn
Tuzu,biberi,
Mutluluk,güzellik,dostluk,
Saygý ve sevgi...
Hele sevgiyi eksik etme,
Etme ocaðýnda þer,
Çalýþ,çalýþ ki dökülsün ter
Ve güllük-gülüstanlýk olsun,
Senin için her yer !

Ne umduk,ne bulduk yavrum !
Biliyormusun her tarafým
Daðým daðým daðýlýyor.
Ýçimi bir görebilsen ah görebilsen,
Aðým aðým aðlýyor,
Kollarýmý O deðil,yavrum baðlýyor.
Oturup düþünüyorum ;
Doluya koyom almýyor,
Boþa koyom dolmuyor,
Yine de bu böyle olmuyor,olmuyor...

Yavrum, dilerim herþey gönlünce olsun,
Bahtýn göklere ersin,hep gülsün,
Sen zaten eþdaþýnla birsin,
O sana,sen O’na yarsin,
Binlerce yýllar sizin olsun varsýn !!!

Saat 23:25–Berlin-HALÝFE TATAR


Þiirimin son kýtasýnda zaten bir ve birbirlerine yar olduklarýný,binlerce yýllarýn onlarýn olmasýný , þiirimi yazdýðým 2000 yýlýnda diledim ama dileðim hiç de yerine gelmedi. Yedi yaþýnda nur topu gibi bir torunum olmasýna raðmen,dört yýldýr ayrýlar ve hep de ayrý kalacaklar...