Berlin,18.08.2001

Daha kaç gece ıssız olacak,
Bilinmez ki,ufkun afağında,
Yarim işde,ben düşde,
Sabahın bu şafağında...

Duvardaki asılı saat,
Sesli ile sessiz arasında,
Yelkovan,akrep sesleri,
Kalbimdeki mekanik kapak sesleri...

Uyku nedir girmiyor gözüme,
Ağrılar çıkıyor ayağımdan dizime,
Bakıyorum ara-sıra duvardaki sazıma,
Çalsam mı-çalmasam mı hisleri...

Bir kocaman ev,çok odalı,
Baykuş gibi düşünmenin yok bedeli,
Televizyon,bilgisayar,ne kederi,
Odadan odaya ayak sesleri...

Birşey sanıyorum ben kendimi,
Anlatsam ne olacak ağrılı derdimi,
Bir dost bir dosta gülü verdimi,
Issız geceyi böler gider bülbül sesleri...

İster gecesi,ister gündüzü ıssız olsun,
Sabahın körü,öğlenin sonu,gecenin vardiyası,
Emeğini,terini dökmüş yarim,eşlerin hası,
Sen gelecek oldun,bense bu ıssız gecenin nesi...!

Açıyorum yorganı,giriyorum yatağa,
Dinleyerek yaralı kalbimi,çalışıyorum uyumaya,
Olmadı,at yorganı üstünden,kalk ayağa,
Bakıyorum kendime tükenip,bitiyorum bayağa...

Kim yok, kimse yok, ağrılar çook,
Birşey olsa kazara hele bak,
Ne oğlum,ne kızım,eşimde yok,
Gitmiş,gitmişim işte öyle bu ıssız gecede...!

Bana Halife diyeceklermiş beni bilenler,
Tatar Hoca amma insandı diyenler,
Ağlayıp,göz yaşını bana dökenler,
Bir daha bulamayacaklar bu ISSIZ GECEDE...

HALİFE TATAR...........BERLİN