neden abuklayayım da
değmez be bekleşip durduğuna
canım saçmalamak çekmiyor
hatırın için bile olsa
belki gelmez ayın
kırkına ha
ne dersin?

hep derim ve sen hep unutursun
kasmayacaksın dünya kısa
değmez tırnaklarını yemene
üzülüp süzülmene
dişlerin çürüdü
sıkmaktan
yazık etme kendine

bak demedi deme
sende bu alışkanlık olursa
mutsuzluk hali yani
beceremezsin uğraşsan da
atmayı
unut sonra
ferahlamayı

yol yakınken özünle bir pazarlık yap
de ki ona:
çocuk! canımı yakma
canın yanar be hayta
ayran içip ayrı düşeceğim
değilsin ki sen
ebede kadar başbaşayız
sen ben
son son
maç yapsak
zaten her gol bana

sözün özü yani
ben böyle iyiyim
seni mutsuz görünce de
üzülmüyor değilim

haydi boş ver
benim saman nezlemi
rahatla artık ve sıkma kendini
abuklamama duyduğun özlemi
rafa kaldır
sirkeye yatır hatta
turşusunu kuralım
gerinelim şöyle bir
rahatlayalım
olmaz mı gülüm?

relaks keyfiyeti yazıtı mailis nalars