Ağaçla Sarmaşık

Burada, bu eski Darüşşifa’da
Birbirine âşık iki genç varmış.
Kızın bulunduğu yer loş bir oda,
Oğlanın kaldığı yer daha darmış.

Her sabah avluda buluşurlarmış,
Doluncaya kadar bir kum saati,
Kızın etrafını periler sarmış,
Oğlanın altında bir sihir atı.

Nihayet bir zaman gelmiş, sıhhati
Düzelmiş bu iki sevdalı gencin
Bir anda kaybolmuş hayatın tadı,
Meğer saadetmiş bu onlar için.

Son defa yan yana gelmiş ikisi,
And içmiş bir daha ayrılmamaya;
Kandırıp bu iki âşık herkesi,
Yeniden girmişler Darüşşifa’ya

En sonda acımış onlara Hızır,
Yaptığı bir iksir varmış kendinin,
Uyuduğu zaman Başhekim, Nazır
İlacına katmış her ikisinin.

İçince iksirden bu iki âşık,
Dünyası değişmiş her iki canın,
Kız bir ağaç olmuş, oğlan sarmaşık,
Issız bahçesinde Darüşşifa’nın.

Ahmet Kutsi Tecer 1957

*

Edirne Darüşşifa’da İki Gönül

Senelerden 1957 Ahmet Kutsi Tecer
İki aşkla yanan yüreği anlatmış Darüşşifa’da
O büyük aşkı anlatmış mısralara
İki genç severken birbirlerini
Hiç ayrılmamak üzere kalmışlar Darüşşifa’da
Kız bir ağaç, oğlansa sarmaşık olmuş aşkı uğruna
Hiç ayrılmamak üzere sarılmışlar can cana

Senelerden 2009 Can Akın
Şimdi o büyük aşkın hatıraları canlanıyor
Darüşşifa duvarlarında aşk aradım
Duvara çizilmiş bir kalp ve altında sarmaşık
O yüce duygu hala duvarlarda
Bugüne nispet aşklarını yaşatıyor
Üç beş günlük aşklara inat
Hala capcanlı duvarda yaşıyor

Şimdi söyle bana Aşkım
Şimdi ki aşklara aşk mı dersin
Mutluluğu seçiyorum mu dersin
Çıkar hesaplarının adını aşk adı almış
Karasevdalar tekrar yaşanır mı dersin

Ey iki âşık
Duvarlardan bize gülersin
Aşk böyledir der gibi
Duvarlardan gülümsersin.

Can Akın