KENDİNDEN GİTMEK
Görünen eksiklerim vardır ,ya da görünmeyen

İç yangınlarımın dışarıda bıraktığı yanık izleri

Ya da cok uzaklara siluetimi çizen el,

Yakınımdakilerin ulaşmayan elleridir

Dudaklarıma ulaşamadıklarında parmaklarımdan tutmaları

Hayatın çilesinden pörsümüş parmaklarımın çatlamış halidir belki,

Kim bilir

Hayatın örselediği ellerim…

Yüreğimden sunduklarım, çatlak parmaklarımın çatlaklarında kaybolmakta belki

Ya da çok uzaklara giden göz bebeklerimin aralanmayan sis perdeleri…

Güneşi görmek derinlere bakmayı gerektirir bazen.

Derinler korkutur ceylanları ruhumun hoyratlarında

Derinler cesaretini kırar serce kanatlarının

Yakılacak gemileri olmalı derinlere dalacakların

Ya da gitmeleri olmalı, geri dönmeye kurulu olmayan

Kendinden gidip, gittiğin yerde kendin olmak…

Adil ÖMER