aşk;
dul bir hayatın hiçsizliğine direnmekti
ceplerimdeki düş eskileriyle/...

bir lodos geçiyor içimden
taa şuramdan
şakaklarımda kıyamet
esmer bir istanbul sabahında sızlarken
aşka soyunmak
biliyor musun
aklıma kurşun tadında...

şimdi
kaç şiir yazmalı
genzimde firari zamanlar kol gezerken
kaç sokaktan geçmeli gözü kapalı
acının dudağına tütün basarken
hangi güvercin kanadında doğar güneş üstüme
hangi yanım kalır zılgıtların mülteciliğinde
şimdi
kaç cigara yakmalı
kaç yılanı vurmalı
kaç serseriye
kaç aşkı bilmeze
yalnızlığı anlatmalı

bir düş geçiyor içimden
taa şuramdan
gözlerimde üryanlık
gece kokulu bir masalda uyurken
aşka soyunmak
biliyor musun
avuçlarımı terletmekte...

şimdi
kaç yıldızı koparmalı gökyüzünden
ellerimde güzbaharlar birikmişken
kaç yakamoza sokulmalı sen diye
hasretin koyaklar kadar sığken
hangi martının sesinde uyanmalı
hangi küfürleri sağa sola savurmalı
şimdi
kaç göz heba etmeli
kaç mendili eskitmeli
kaç kendini bilmeze
masumiyeti öğretmeli



hadi
bana bir masal yarat
unuttur yetimliğimi...