Ben umudun Çocuğuyum

Ben umudun çocuğuyum
Açan güllerin
Yeşeren ağaçların çocuğuyum

Ben sevginin çocuğuyum
İçimde filizlenen
Aşkların
Dağlarda açan
Kar çiçeklerinin çocuğuyum.

Ben umudun çocuğuyum
Kıyamet kopsa da
Taş taş üztünde kalmasa da
Ben sevginin çocuğuyum

Çığlıklar kopar
Bağır doğa seni duyar
Sen sevginin çocuğusun.
Sen umudun çocuğusun

Yüksel Akcum 04.07.1995

Yuksel Akcum




(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.


--------------------------------------------------------------------------------
Bu şiirin hikayesi:

Hayat Yarına Giden bir yolculuktur.

Bir anda öyle bir uzaklara düştüm ki bende şaşırdım kendime bazen olmaz olmazlar dediğimiz anlardır bütün yaşananlar.Koparsın zamandan şimdiki zamandan ve yılların seni bir anda nasıl gerilere savurduğunu görürsün.Bugün yok olur dünlerde kalırsın.Yaşamsal anlamda verdiğimiz mücadele nede çok yorar bizi hüsranlarımız,sevdalarımız,ayrılıklarımız nokta koyar hayat denen oyunda ve sen bir anda olsa çakılı kalırsın dünlerde o an silkelenirsin bir an önce bu güne diye der için yoksa yandığın andır o dünleri yaşamak.
Bir çıkmazlar sokağından gelirsin hayallerin,beklentilerin seni zamanla kendinle başbaşa bırakır.Kurtuluş yok sanırsın zincir vurulmuş herşeye senden öte olanlar tarafından içindeki tüm beklentiler yüzdeye vurmaya başlarsın en çok ne seni mutlu etmiştir bu hayatta en çok ne sevinçli kılmıştır yarınlara giderken hep yarınlar vardır hayallerde bugün yaşamak,bugün varolmak ne kadar mümkün arkadaş koşuşturma diyoruz adına yarını yakalam hep amaç yarınlarımıza bırakacağımız ne var acaba bizden kalacak güzelkikler.
Hayat hep umut etmektir,Hayat dünü hayal ederken bugünde gördüklerimizdir.Hayat yarına giden bir yolculuk.Mutluluklar ve umutlar hiç eksilmesin.