12
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1431
Okunma
Başkaldırmış Ayasofya İstanbul’a
Eteklerini toplamış yalılar,
Deniz katrelerinden boğulma korkusuyla…
Kaçıncı gerdanda asılı koca şehre akan umutsuzluklar
Ve hangi tepesi gizlemiş anılarını varoluşlara…
Al başını git İstanbul uzaklara
Topkapı göğüs geriyor boğazın deli rüzgârına
Mehtap küsmüş Heybeli’ye
Bir güz mahpusluk kız kulesinde
Ayrılık fokurdamasın eski bir kahve cezvesinde
Al başını git İstanbul uzaklara
Her sahte ışık bir hüzne gebe buralarda
Anlamsızlığın şiirini yazıyor mavilik
Ne harcanan sevgilere ağlıyor
Ne de toprakla kucaklaşanlara
Yıldızlar yalnızlığı yaşamamış henüz;
Al başını git İstanbul yaşanılmamışlara…