Ya rabbim niyazım, önce sanadır.
İstemem ne han, ne de bir ünvan.
Bir lokma bir hırka, benim dünyamdır.
Alemler donatan, yaratan Rahman.

Düşünmez insanlar, gerçek nerede.
Şeytan denen melun, nefsi kuşatır.
Bülbül nasıl arar, gülü seherde.
Nuru ilahi de, gönlü donatır.

Ararsan bulursun, gizi gizemde.
Sahipsiz olur mu, bu düzen alem.
Allah a şükretmek, varsa dilinde.
İstemem sarayı, nur olur hanem.

Tasavvuf ehliyle, ben sırdaş olsam.
Desinler bu sufi, abdal mı nedir.
Pirim Yunus gibi, parupak kalsam.
Kınamayın dostlar, bu isteğimdir.

Geceler kararmaz, bana dost olur.
İlham melekleri, uyumaz benle.
Şairlik bilinsin, ilahi yoldur.
Sabah ezanları, olursa senle.

Kullar yaratanın, yüce eseri.
Kadrini bilirsen, bu zenginliğin.
Akıl fikir vermiş, müstesna diri.
Rabbimin zerresi, senin gizemin.

Perdeler açılır, bir bir önünde.
Gece gündüz zaman, bil ki altındır.
Şeytandan uzaksan, Hakk var gönlünde.
O zaman esrarı, çözmek yakındır.

Uyma sakın nefse, nefis aldatır.
Beytül mehal hakkı, haram yiyenler.
Dünyadaki her şey, dünya da kalır.
Nerede Karunlar, nerde zalimler.

Şahlar şehnişahlar, gitti dünyadan.
Gönlün Hakkla dolsun, içinde iman.
Dünya işte böyle, değişir devran.
Rabbim Allah tekdir, ondadır ferman.

Hakktala dan nimet, kıymet bilirsen.
Yahutta iblisle, dostluk kurarsan.
Gerçek ayan olur, iman eriysen.
Kimse aldatamaz, doğru yoldaysan.

Bir lokma bir hırka, felsefem böyle.
İstemem ne han, ne de bir ünvan.
Türkmendağlı durma, doğruyu söyle.
Her şeyin sahibi, Rahman’dır Rahman.

HİLMİ CAN.
12.HAZİRAN.2009.

(2307)