1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1182
Okunma
Fütursuzca soyunan akşamın
kör kuyu karanlığının beyazı kadar
ak sevdalarda mısın
Deftere alacak kaydedilmiş kinlerinin
gün ışığı soslu kara dağlarında mı yoksa
Erir mi ruhuna yağdırdığın karlar
mecalsiz sokak lambasının parlak ışığında…
Bir demet aldım
Zamanın öteki yüzünde kalan
Pür-ü pak gülüşlerinden
Zemheri soğuğunun
sıcak anılarında renklenen gamlı
kırpık düşlerimden…
Kokladım,
kokunu tanıyamadım
Ya sen yıllandın yüreğimde
tadın değişti
Ya da törpülenen ruhumun
gözleri karardı sensizlikten…
Mühredir sesin;
kulağımın çınlamasında,
mesafesizliğin karanlığında
Göz kırpmak kadar yakın
Nefes almak kadar sihirli
Resmedememek kadar uzaktasın…
5.0
100% (1)
Cevap Yaz