3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
877
Okunma
benim suskunluğum,
şu koskoca kenti doldurur.
görmediğim Sahra’yı ,
caddelerine susadığım Ankara’yı...
çay kokar şimdi yarin gözleri
-bilirim-
ellerinde bayat simit kokusu
-ezelden-
dillerinde tuz tadı
-biteviye-
şehirler kuruldu gezdiğin yerlerde.
kurbanlar kesildi
sadece senin için o kentlerin sunaklarında...
-bilmedin-
usul usul dönüverdi mevsimler.
ceplerimde kaldı,
harcayamadığım eylüller.
hala gülemiyorum
eylüllerime yağmur yağarken...
nemide
Şiirin sahibi
Cevap Yaz