10
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1320
Okunma
“ Bulutlar arası yükselirken, demir kanadın yapay şimşeklerinde,
Kaydı içim sana.
Bulutlardan bir türlü çıkamamıştık yukarı,
Daha yukarı, daha da yukarı.
Küçücük bir ışık, kedi gözü şekilli,
Arada bu uzak şehrin, uzak ışıkları sonra.
Neden boğulmuştum bu sefer bu kadar,
Aklım ne kadar doluydu alacağım o derin nefesle
Nefesinin havaya karıştığı şehr-i İstanbul’ da..
Dudaklarım ne kadar yorgundu,
Bedenim ne kadar argın
İbaretliğim ne kadar hala sen. ”
Beste Gül Öneren
Tarihi kayıp bir kış...
Cevap Yaz