OLMADI OYSA OLMALIYDI�

Sevmedim, sevemedim, olmadı
Sevmem gerekirdi ki oysa bilirdim
Aldığım nefesleri verdim tek tek
Hava kalmadı içimde bir yudumluk
Yaşamak gerek oysa deli deli�
Gördüm duydum bildim bir çok şeyi
Bilmemek gerekirmiş oysa mutlu olmak için
Ağladım ağladım çok fazla tek başıma
Silen olmadı gözyaşlarımı
Gülmek gerekirmiş oysa�
Sevmedim, sevemedim çok sevildim bilemedim
Kıymet vermek gerekirmiş yaşamak için
Yalnız kalınca anladım
Kötü değildim oysa kendi çapımda iyiydim
Severdim insanları ama sevmezlerdi beni o zamanlar
Ne zamanki tattım yalnızlığı
Sevmedim, sevemedim hiçbir insanı
Sevmeye başladılar beni o zaman
Suçlu ben miyim şimdi�
Gördüm, duydum her şeyi de sustum artık
Susunca beni cahil sandılar
Anlamazlar artık anlamazlar beni�
Söyledim ne oldu, sevdim ne oldu
Artık sevemiyorum�
Korkmuyorum artık hiçbir şeyden
Gözlerle gizli gizli aranan oldum
Ama artık ortalarda yokum�
İki can haricinde paylaşmıyorum artık kimseyle
Artık beni arıyorlar insanlar anlatmak için hayatlarını
Dinlerim dinlerim ama söylemem artık çıkış yollarını
Bu da benim cahilliğimin sırrı kalsın,
Ben de insanım be kardeşim, çok kırdınız beni�
Sen de artık herkes gibi bir insansın ah be kardeşim�
Korkmuyorum artık kırılmalarından�
Yüreğim kıpır kıpır atıyor da
Sevemedim kimseyi�
Korkmuyorum, gülüyorum, yürüyorum sessizce
Sevmedim, sevemedim olmadı
Yaşamak gerekiyor oysa deli deli�

Görkem ÖZCAN