3
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
975
Okunma
Yaldızlarını bıraktı kelebek kanatlarından
Kırlangıçlar teğet geçerken başımdan...
Ya ne demeli,
Etrafını saran çalılığa rağmen salınan gelinciğe!…
Kuşkonmaz ritminde büyütüyor hayat.
Merhem oluyor sıyrıklara acı.
Ve kaybederken yaşam zamanı
Akıyor yaşlar içinde…
Tutulmuş alelacele ucundan
Yakalayışlara sığdırılmış bir dünya...
Her birimiz ayrı yüzler olsak da
Avuntumuz bir:
Tebessüme gülüvermek içten, değil midir?
Korunmaya muhtaç masum bakışlar
Dokunulmak ister saçlarına
Isınmak ister buz tutmadan elleri,
Karşısında bir çift kola bakar
Yüzlerin omuzlara gömülmeleri…
Bak çocuk!
Yaşıtın olmuşum!
Güvercinler tutuşmuş dudaklarına,
Elimi bırakma…
Hadi, şimdi bir de sen masal anlat
Ben dinleyeyim...
ezgi ç.
07.06.2009
/Resim: İlke Veral/
5.0
100% (3)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz