zincirlerini kırmış denizlerin ortasında kaybolmuş onca melek

katli vacip bir uykudan uyanan onca çocuk

tozlarıdır ruhumun

zamanın esir aldığı ruhumun

..

sıkılmayın sizler

bu sisler uygarlığının

yarasaların kanatlarındaki karanlık odalarında

dahası kendinize şu soruyu sorun

ağlar mı ki tanrı yarattığı için bizleri

..

bilemezsiniz

tanrının da kostümleri vardır

sonsuz ölüler dünyasını süsleyen kostümleri

ateş gibi

kan gibi

..

sizler daha bilmeden bu oyunu

yepyeni bir oyun olursunuz

katilin her daim vicdanına kalmıştır

tüm hayat hikayeleriniz

kimsiniz ve nereden gelirsiniz

kemikleşen hayallerinizin kanayan her oyununda

hangi renksiniz
..
kendimi bulduğum o sarı ışık

kirlenmiş duvarlarımdaki çizgileri

bir film gerilimiyle gösterdiğinde

hapsolurum mavinin sonsuz derinliğine

artık bana kalan tek şey

yasadışı sevişmelerin medcezirleridir

karanlık bir orgazmın büyüttüğü her çiçek

benimdir ben