Bir seni düşünüyorum Yâ Rasul bir de kendimi.
Secdeyle başlayıp devam eden ve biten bir hayat sende.
Ağlayarak başlayan ve günâh dolu bir hayat bende.
Doğduğunda "Ümmetî Ümmetî!" oldu ilk sözün.
Hazreti İbrahim’den gelen tertemiz bir özdür özün.
aşkından ağlamaktan kızarmış o güzel gözün.
Bense... Boşver Yâ Rasulullah! Sana lâyık olamadım ben.

Bir seni düşünüyorum Yâ Rasulallah bir de kendimi.
yolunda geçen bir gençlik ve çocukluk.
Bense baştan ayağa günâhkâr bir çocuk.
Cenâb-ı Hakk’ın habibisin, kâfirlerin emini.
Tek gayen bütün arza yaymaktı din-i mübini.
Sabrettin, görsen de kâfirlerin o kadar eziyetini.
Bense... Boşver Yâ Rasulallah! Sana lâyık olamadım ben.

Bir seni düşünüyorum Yâ Rasulallah bir de kendimi.
Seni korudu küçücük bir güvercin ve örümcek.
Gâlibâ be beden sana lâyık olamadan ölecek.
Sahabe efendilerimiz uğrunda fedâ ettiler canlarını.
Seni çok sevdiler ve hiç unutmadılar Yaradanlarını.
Ne güzel! Seninle birlikte geçirdiler bitin zamanlarını.
Bense... Boşver Yâ Rasulallah! Sana lâyık olamadım ben.

Bir seni düşünüyorum Yâ Rasulallah bir de kendimi.
Çok cefâ gördün, aç kaldın, karnına bağladın taş.
Sana lâyık olamadan geliyor ölüm yavaş yavaş.
Lâyık olmaya çalışıyorum ama zorlanıyorum.
Seni seviyorum ve çaresiz hasretinle yanıyorum.
Ne yazık ki sana lâyık olamayacağımı sanıyorum.
Kısacası Yâ Rasulallah! Sana lâyık olamadım ben.

Mustafa Arslan [Hisârî (ACİZİM)]