1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
2078
Okunma
Gecenin koyu maviliğinden bir yıldız kayar,
Düşer ruhumun karanlık köşesine
Ay ile birlikte ışık saçar düşlerime
Gözyaşları denizime, yakamozunu yansıtır
Sahile vuran azgın dalgaların savunmasızlığında,
Yüreğim yosun kokusuna bürünür, somurtlaşan yüzümde
Kaskatı kesilen titrek bedenin ıssızlığı,
Umutsuz kentin kalabalığından, sessizce ufuklara yükselir...
Gökyüzüyle birleşen huzurumun doruk noktasında
Bütün endişeleri dipsiz kuyuya atarım,
Salarım içimde beslediğim mutluluğu,
Sevgisiz kalmış, tükenmiş, bitkin düşmüş, durgunlaşan denizlere...
Umut;
Kimi zaman sisli ve fırtınalı suların ortasında ışıldayan deniz fenerinde saklıdır...
Arda KARANFİLOĞLU
Cevap Yaz