7
Yorum
0
Beğeni
4,8
Puan
1165
Okunma

Güldürmedi ağlatı büktü boynumu
kader üstüme oynadı bütün oyununu
Zalim bir analık gibi hep onu sevdi
Bana birgün olsun açmadı koynunu
Ben ah dedikce o derdi yükledi
Her gün bir yenisini ekledi
Dalında kopmuş bir yaprak gibi
Ruzgarıyla alıp beni sürükledi
Onu sorarsan kayıp yitirdim izini
Nasip bile olmadi görmek yüzünü
Oda tutmadı tabi verdigi sözünü
Boş ver be arkadaş tüketme özümü
Ogun bugündür ben hep böyleyim
Mecnun misali sanki çöldeyim
Tamı tamına yirmibeş yil oldu
Söyle şimdi ben daha sana ne diyeyim
Aslinda Onun suçu yok be arkadaş
Kader layik gördü bana bunu
Boş ver derdimle üzmeyim seni
Haydı kaldır kadehini kapansın konu
NİHAT DEMİR
5.0
75% (3)
4.0
25% (1)