KÖSTEBEK

Tanıdığım biri vardı, bir kılıksız köstebek
Kalın ense, kel kafa, sivri burun, şiş göbek
Kibarlık budalası, ormandan kaçmış şebek
Şişirince dudakları aha sana bir dibek

Bir ara bir fırsat bulup selamı iyi kesmiştim
Bir densizliğine nispetle iyicene küsmüştüm
Nerden buldum araları, birden boşluğa düştüm
Hâlbuki ne de güzel defterini dürmüştüm

Son zamanlarda şımardı, gelir oldu üstüme
Önceleri gâh çatardı gâh giderdi işine
Bilmem onu kim yolladı, kimler taktı peşime
Ben onu hiç tanımazdım, yoksa benle işi ne

Aldırmadım geçer dedim güya sabır gösterdim
Anlıyorum şimdi daha, daha yeni öğrendim
Böylesi utanmazını daha önce görmedim
Onu hafife almayı pahalıya ödedim

Her gün bin kez kovuyorum onu ben mahallimden
Bir kez bile gitmiyor ki bir şey gelmez elimden
Çok metotlar denedim hem de en özelinden
Yinede para etmedi, şaşmadı bildiğinden

Aldırmıyor feryadıma, eyvahıma, ahıma
Aldırmıyor tehdidime, telkinime, vahıma
Aldırtmıyor burnundan kıl, giriyor günahıma
Koymuş piyonu, beygiri gözün dikmiş şahıma

Gücüm yetmiyor ki artık bıraktım bu oyunu
Ta başından beridir zaten sevmemiştim huyunu
O kazandı aslanım bizde içeriz tavşanın suyunu
Şimdi yürüsün de şöyle bir görelim boyunu

Böbürlensin, daha şişsin ta ki çatlayana dek
Aynalı, tulumbalı boynu tasmalı şebek
Bu uğursuz, ufunetli havalar elbet sona erecek
Elbet bir gün bizimde rüzgârımız esecek

İhsan POLAT 05.05.1997 İstanbul