Korunmasýz yuvanýn sahipsiz bir kuþusun
Ne zaman uçtum desen kanadýný kýrarlar
Acýný dile versen baðýrýyorlar ‘susun’
Çocuksu yüreðini derinlerden vururlar

Yüklesen götüremez dertlerini bin katýr
Kendini yalnýz sandýn, çaresiz ve umutsuz
Ne zaman zorda kalsan dostlarýn el uzatýr
Ölümü çare görme her gün olursun mutsuz

Sadece sen çekmezsin bu hayatta yokluðu
Yaþamak zor bir sanat yýllar seni yoruyor
Kimse geri veremez çalýnan çocukluðu
Hayatýn gerçekleri bak karþýnda duruyor

Hele izle de bir bak yerdeki karýncayý
Küçücük bedeniyle on katý yük taþýyor
Derdi bir lokma nimet, ilgilendirmez sayý
Küçücük bir yuvada binlercesi yaþýyor

Þimdi zamaný deðil eðilip bükülmenin
Dim dik duracaksýn sen çýlgýn hayata karþý
Gün gelecek tadýna varacaksýn gülmenin
Tanrý boþa çýkarmaz doðru yolda uðraþý

30 Mayýs 2009/Samsun

Ýbrahim Coþar