Hayat sanki bir zaman tüneli,
Doğumla girersin ölünceye kadar,
Doğarken ağlayarak ömür boyunca,
Dertlerle baş başa her şeyi yaşarsın....

Bazen sever bazen sevilirsin,
Bazen güler bazen de ağlarsın,
Bu tünel içinde neler görürsün,
Her şeyin yalan olduğunu bilmelisin...

Mal üstüne mal katayım dersin,
Dert üstüne dert ekleyip gidersin,
Bir gün olup gülmeyi istersin,
Birde bakarsın tünel bitmiş neylersin...

Bakarsın birçok engeller çıkar,
İnsan şunu aşayım rahatlarım der,
Ama bakarsın olmuş hep heder,
Ömür aksamında neler görür neler...

Mal mülk kazanayım dersin,
Yiyeceğim tam derken gidersin,
Ömür çemberinden geçersin,
Yaşanmamış gibi her şeyin...

Bir varmış bir yokmuş derler,
İyiysen iyiydi güzeldi derler,
Kötüysen belasını verdi derler,
Yaşanmamış gibi olur ömür,

Belki sevilirsin ardından yâd ederler,
Ardından belki bir Fatiha okuyan olur,
Ama yaşamdan haber mi verirler,
Zaman zembereğinden geçerler...

Fakirsen sefil oldu derler,
Zenginsen cimriydi derler,
Belki hayrını hasenatını yaparlar,
Yapacak birini bırakırsan eğer..

Ne yapacaksan dünyada yap dostum derim,
Giderken ardında kalmasın hayrın hasenatın,
Beki umut kurtuluş olur ahiretin amelin,
Yaşayamadıysam geri kalanları yaşattım dersin...



Zekeriya Başgün