Bugün 1 Haziran Dünya Çocuk Günü...Çocukluğumuz...Çocuklarımız... Hayatın başlangıcı... Hayatın formu... Hayatın sebebi ve sonucu...
Hayat balkonumuzun rengarenk çiçekleri onlar... Bazen masmavi...bazen boz bulanık gökyüzüne bakarken gözümüze çarpan, görüşümüzü aydınlatan güzellikler onlar...
Onların kahkalarını eksiltmeyelim kulaklarımızdan...Ve bu arada... İçimizdeki çocuğu da susturmayalım...


Ben dünyayım...
Yüreğim volkan gibi
Sımsıcak...
Ellerinizle yüreğime dokunuyorum
Depremler kopuyor damarlarımda...
Işık ışık yükseliyor
Karanlıklarda kalmış sevinçlerim
Kucak kucak sarıyor
Tüm dünyayı ellerim
Dostluk oluyor, kardeşlik oluyor
Sevgi buluyor komşu gönüllerim.
Buzları eriyor
Isınıyor donuk yüreklerim.

Ben umudum...
Hayallerim okyanuslar kadar
Uçsuz bucaksız uzanıyor geleceğe
Masmavi gökyüzünü
Kuşların ötüşünü
Yemyeşil çayırlarda
Bir kuzunun gülüşünü arıyor gözlerim.
Karalamayın ne olur
Düşlerimi kirletmeyin...

Ben bembeyaz bir güvercinim
‘BARIŞ ’ adında.
Dudaklarımda
Yemyeşil zeytin dalım.
Dinleyin !
Boşuna değil bu kanat çırpışlarım
Barışa tempo tutuyor
Coşkulu kalp atışlarım.
Heyecanımı söndürmeyin.

Ben sevdayım...
Avuçlarınızdaki her bir sevgi damlası
Can katsın barış filizime
Dallansın budaklansın alabildiğine
Öylesine büyüsün ki
Dal dal yayılsın
Dünyanın dört köşesine
Işık olsun
Sevgiye küsmüş kör yüreklere.
Yüreğimi incitmeyin.

Ben çocuğum...
Henüz küçücük daha
Bedenim...ayaklarım...ellerim...
Ama, dünyalar kadar, kocaman yüreğim
Yeter ki tutun elimden
Yüreğimde size de yer vereyim
İçimdeki sonsuz sevgiyi
Yansıtıyor gözlerim
Yeter ki ağlatmayın
Sımsıcak bakın gözlerime
Işıl ışıl kalp gözüyle
Size de gülümseyeyim.
Yeter ki söndürmeyin umut ateşimi
Beni üşütmeyin...

Henüz küçüğüm
Yarım yamalak,
Parça parça belleğim.
Güzel şeyler öğretin bana
Körpe beynimi
İşlediklerinizle süsleyeceğim.

Şimdi küçüğüm ama...
Yarın büyüyeceğim
Bir aynaya bakar gibi bakın bana
Kırmadan...kirletmeden
Sevgiyle gülümseyin

Bilin ki...aynı sevgiyle
Aynı aydınlıkla
Tekrar size döneceğim ........

Şengül CENNET
2005