sevgili dostum eğer bir gün gidersen yanımdan bu şiir senin olur...

Kimse dostunu kendi seçmez
hayat ona bir dost tayin eder
tek başına dünya çekilmez
üstüne gelirse dert,keder
O hiç bir zaman çekip gitmez...

Boşluğa bakıyorum
aklıma geliyor sensiz bir hiç’mişim
yıldızsız,ıssız bir gece
tepe’mizde çömelmişim
başıma hayat çöreklenmiş
son lokmamı atıyorum
gelmeni ya da gel demeni bekliyorum

Bir çok lafın belini sakatladık
dertlerimizi paylaştık
paylaştıkça azalttık
azalttıkça yenileri aldı eskilerin yerini
eskilerin yerini hiç bir şey dolduramadı
bir tebessümünün yerini
hiç bir kahkaha almadı

Bir somun ekmekti aşımız
ikiye bölerek çoğaltırız
derdimizi,sevincimizi koyarız içine
bir bardak denizi katık yaparız ekmeğimize
zengin kalkışı yaparız,şükürle...

kan kardeşiz
birlikte kan-dık Dünyaya
sev-dik hüznü,kederi
ayrıydık bir-birimizden
ağ-lamıştık kaderi
pazarda üç kuruşa satmıştık
bir somun ekmeği aramızda pay-lamıştık

kaldırımda yürümez
’’yollar bizim’’ diye bağırırdık
hayat,ilk kez duydu bizi
duyulduk,yorulduk
farklı şeritlerde yolda kaldık

üstüme geliyor herşey
altdan alıyorum
altdan aldıkça altda kalıyorum
canım sıkılıyor
son lokmamı attım
gelmeni yada gel demeni bekliyorum

boşluğa bakıyorum
yıldızlar asıldı yerlerine
ellerim ceplerimde
bir yıldız kayıyor
ardından gözyaşım
yanaklarımda soğuyor
iki kelime birleştiriyorum
’’neredesin dostum?’’

Bensiz kaç defa güldüğünü bilmiyorum
her gülüşünde sana vokal yapıyorum
ağladığını görmedim ama
ben o zaman da yanında olurum...
sağ yanım...canım dostum...