4
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1226
Okunma
Bilirdim, her düşün vardı mutlaka bir sonu.
Ya hiç başlamadan bitenler hayatın hangi oyunu?
Upuzun, uçsuz bucaksız bir yoldu önümdeki..
Karanlıklarında kefenler sallanırdı..
Kaç farklı sureti vardı ölümün?
Düştüm yola cevapsız sorularıma hergün birini daha ekleyerek
Doğrulamadan düştüm her seferinde.
Kanayan yaralarıma tuz bastılar hiç acımadan.
"Alış" dedim kendime..
İsyandı yalnızlığımın sesi,
vahşetin çağrısına gözü kapalı el uzatmaktı yenilmişliğim..
Susturdum içimi, ben de sustum...
5.0
100% (2)
Cevap Yaz