annem...bu nasıl bir isyana duruş olmuş...

dil susmuş..üşümüş yürek çığlık çığlığa...

var mıdır annem yalnızlığın ilacı...belki de güzel kılandır varlığı....

öptüm annem şiir gamzelerinden..............................sevgimdesin..

gülay bulut keyifle okudum
sağlıcakla kalınb

an’dan ibaretse yaşanan
gömdüm zamanı kumdan saatin dolu tarafına
salası okunur içimdeki yalnızlığın
kimbilir !
öldüm de yaşıyor sanırım kendimi hâlâ

duygular derin farkında olmadan kaybettiğimiz değerleri anımsatıyor gerçekten varmı hala değerlerimiz yoksa bizmi var olduğunu sanıyoruz...bu güzel kalemi yürekten kutlarım...

söylediklerimin ve söylemediklerimin yolu çıkmaz sokak yorgunluğuna çıkıyor...aşkı yaşayacak gücüm kalmaz...
kıyamet yakındır zamanlarıma...belki öldüm de mahşere yürüyorum farketmiyorum...


tebrikler..

yüzümde devrik cümle yorgunluğu
özne olmaya çalışırken tümcelere
küstü sesli harflerim
sessizlerse zaten kayıp


nerden baksan yarım bir yanım
dilime dolansa da aşk’a dair ezgiler
fırtınamda boğulur melodisi
hiç olur gider


kaç yalana kandık
gönüllü çıktık belki yoldan
ya da pusulamız şaştı da
güneşin doğuşu kaydı batıya


bin yıllık özlemle sarılmıştık oysa
pamuk ipliği hayatlarda keskin bıçaktı aşk
ne yana dönsek kesik yüzümüz
ne kadar yansak o kadar insanız


bildiğim tüm doğrular çürür avuçlarımda
katarım gözyaşıma silik mazimi
ırmak ırmak akar
deli fırtınada çağlarım


sebepsizim şimdilerde
fersiz bakışlarım var
bir de inançsız yüreğim
kayboldum karanlığında
dünya denilen kör kuyunun


an’dan ibaretse yaşanan
gömdüm zamanı kumdan saatin dolu tarafına
salası okunur içimdeki yalnızlığın
kimbilir !
öldüm de yaşıyor sanırım kendimi hâlâ

TEBRİKLER TEBRİKLER.YÜREĞİNE SAĞLIK.ÇOK HOŞTU

kendi yokluğumuzda,, kendi yoksulluğumuzda yitirildik biz sevgili..


saygılar kaleme.

derinlere inmiştir daha inancın.
fırtınadan geçip büyük depremlerle kendini test etmeye durmak için.
Kutlarım.

Şair yaşıyorsun ki hala
Yaşatıyorsun kendini bize şiirle
Ne güzel !!!!!!