Yar başım duman duman hiç sorma soru
Gözler yeşil yeşildi saçların sarı
Kırlangıçlar geçerdi hep sürü sürü
O şehir sende kaldı, sen yüreğimde

Ay düşerdi geceye sen bir gülünce
Beyaz fistan giyerdin, sen hep -gelin’ce-
Yer yerinden oynardı sen bir gelince
O şehir sende kaldı, sen yüreğimde

Kimbilir kaç yıl geçti,sensiz kaç mevsim
Kaç ömür eskittim, bilmem kaç takvim
Yaşadım sevdan dolu tam yedi iklim
O şehir sende kaldı, sen yüreğimde

Şimdi sensizlik varmış sokaklarında
Yollar seni sorarmış duraklarında
İki damla yaş akmış yanaklarında
O şehir sende kaldı, sen yüreğimde

Şikayet etme derdin beni güllere
Bir gün gidersem eğer gurbet ellere
Adımı senle yazdı hasret yollara
O şehir sende kaldı, sen yüreğimde

Doyamıyordum sana koklarken gülü
Sevdanı anlatıyordu güllerin dili
Siyah yapma verdiğim beyaz mendili
O şehir sende kaldı, sen yüreğimde

O soruyu sordum hep birgün döner mi
Tekrar başlamayı son kez dener mi
Onsuz donuyorum şimdi bensiz donarmı
O şehir sende kaldı, sen yüreğimde