Gül yaprağı düştü daldan
Tıpkı gözyaşlarım gibi
Hangi çığlık susturabilir ki
Bendeki sessizliği
Vurdum yerden yere
Sırılsıklam serseri yerlerimi
Her damla gözyaşım örselendi de
Bir bendeki ağıt kesilmedi

Güç isteyen mevzilerin olsun
Ben sereserpe acizliğimle buradayım
Ne gülüşlerin aklımda artık
Nede ateşten daha kızıl hatıraların
Gitme…
Ne çare kaç kere ardından güller döktüm
Kaçtır bu feryatlarım
Çiğdemler açmadandı o
Senin için yakarışlarım…

Biliyorum…
Denizlerin dalgalanması…
Hep bendeki sen gibi gelip geçici.
Duy artık beni ne olur!
Ölmek yok artık/
İntiharım senin taş duvarların,
Yüksek dağlarında olmayacak artık,
Ben yıktım kalbindeki kayalıkları
Haberin olsun…
Gece kaldırım ışıkları,
Aydınlatacak gerçek yüzünü
Bakışlar sana değil..
Bendeki sabr için eğilecek.

Bıraktım
Yerli yerinde..saatin,yüzüğün ve tüm artıkların
Senin gömüldüğün yerde,
Seninle beklemektedir
Kıyametin koptuğu günü…

Dokunma ne olur,
Katranlar sürdüm,balçık sıvadım
Yüzüme
Yaklaşma,kapanmaz
Sözlerinin açtığı derin uçurumlar
Sen yoksun artık,olamazsında
Ne güzü özlerim artık
Ne de baharı
Tüm hayatım;kışla başladı
Kışla sona erecek
Bunu istiyorum
Ver hayatımı ve çık…
Kalbime battıkça sen;
Seni seviyorum…Seni seviyorum....Seni seviyorum

ayten alankuş