Eteklerini sıyırmış kasıklarına kadar,

salkım saçak bir fahişeydi aşk...

Kalbimin en tenha sokağına,

pusu kurmuş bekliyordu sevda.



Son ışıkları da sönerken şehrin,

Oltasına vurmuş öfkeleri topluyordu yüreğim.

Zil zurna olmuş yolu seçemezken,

kusmak vardı sevdayı...



Yapamadım...



İçimi kemiren kuşkular,

çocukluğumdan yadigardı.

An oldu,telaşına düştüm meşklerin.

On sekizlik bir yosmaydı yüreğim.



Aynalar , yalancı...

Kırmak istedim...



Yapamadım...



Buram buram ihtiras kokuyordu koca şehir.

Gece boyunca aşk tohumları ekilmiş,

bin ümitle beklenen hasat nafile,

topraklar,çorak...



Talan etmek istedim toprağı...



Yapamadım...



Bir namlunun ucunda asılı kaldı öfkem,

adam gibi tutamadım,geri tepti...



Yaralandım...



Gökyüzünden düştü sandım,

gözümdeki damlalarmış.

Gururum kiralık bir gelinlikti bedenimde,

beyaz sandım aslında, siyahmış...



Parçalamalıydım üstümü başımı,

avaz avaz ağlamalıydım...



Yapamadım...



Düşüncelerim değil,duygularımdı sürüklenen,

dünden ödünçtü korkular, bir sonraki geceye.

Tutamadığım sözlerin ağırlığı bir hancer,

söyleyemediğim her ne varsa,

iliklerimde yavaş yavaş ilerleyen bir yılandı...



Ezmek istedim başını...



Yapamadım...



Çaresizliğim,zayıflığıma dönüşüyordu,

Üşüyordum...

Utancımın arkasına saklanmış,

bu maskeyi söküp atmak istedim...



İçindeki bendim...



Yapamadım...



Yazan:AysunSay
10.15.2006