Zifiri karanlık gökyüzü
Yağmur kesintisiz
Gözlerimden akan yaşlar gibi
Şimşekler çakıyor
Suratıma inen tokat gibi

Seni hatırladım
Sevgi dolu günlerimizi
Bal kaymak olan sözlerimizi
Ama bilemezdim ki
Yıllar önce bugün
Olacakmış son gün

Gözyaşlarım akan sel gibi
Sevgi denen şey neymiş ki
Unutulmaz derdin o gün
Çınar ağacının gölgesinde
Unutulurmuş gün ve gün
Nisan yağmurları gibi
Alıp götürür maziye
İnce ince işler kalbime

Zifiri karanlık Yine gökyüzü
Kelepçeler takmış kalbime
Korkuyorum sana bir daha söylemekten
Anahtar ol kelepçe takılan kalbime

Seni hatırladım
Alaca karanlıkta beni sarmanı
Mavi gökyüzünde kaldı sanki kanatlarım
inmek isterken kalbine bana bakmanı
Sönen ateşi bir daha yakmanı
Yaşanan kırgınlıkları çöpe attım
her şeyi sende tatdım
Korkuyorum ama, beni ret etmenden
Bütün varlığımla seni hatırladım.
Sami Yüce 26/05/2009