3
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1271
Okunma
Dokunuyor Ayrılık..
Dokunuyor ayrılık gülüm
Ağır basıyor yaşamak yine
Ruhum eski hatıraları çoktan satmış
Açılan kuyuların içindeki hüzünlere
Burda ise
Kanadına yağmur değmiş
güvercinlerin
haberleri acı denizine bırakmışlar
kardelenler açmış karları hiçe sayarak
hiçbir saflık kurtaramamış sevdayı
yüreğinden gidiyorum
tut ki ak tutuklu bir davayım
beyazını serdikçe bulutların
alaca siyaha dönüşüyor
ufuktaki kızıl renkler
işte sen
yargılardan kırılan kalemlerin
toz bulutundan
yüzüme savrulan bir sızısın
ruhunda ölen kızıl güllerin
her açtığında
Kevserler çağlasın
Tutuklu kaldığım
Saflığın ak düşmüş
Hasret rüzgarına..
Ayrılık dokunuyor gülüm
Yaşamak için nefes ise mecburi
Gülüşünü görmekte
Soluk almak gibi
Kalbime düşen bir damlanın
Atışına mahkum
2009..
5.0
100% (1)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz