3
Yorum
0
Beğeni
4,3
Puan
1407
Okunma
Her çıkan rüzgârda
Dalgalandığında saçlarının sarısı
Kalbimin içinde yanan ateş
Biraz daha harlandı, biraz daha yandı
İçimden geçiyorlar, kalbimi parçalıyorlar
Seni çıkarmak istiyorlar bu gece
Ateşlerin arasından, nehirlerin arasından
Tutuyorum kendimi, sıkıyorum olabildiğince
Yumruk olmuş ellerim, tırnaklarım batıyor derime
Bırakmıyorum seni, gidemezsin kalbimden
Çıkamazsın yangından, daha sönmeden ateş
Eriyorum ateşinle yandıkça ben
Gözlerimin baktığı her yer alev
Ellerimin değdiği her yer kor
Yürüdüğüm yollar bile isyanda
Yarenlerim kaldırımlar bile söndüremedi
İçimdeki bu ateş-i aşkı
Yanan insanlar gibi koşturuyorum
Oradan oraya ne yaptığı meçhul
Varsın deli desinler
Kendi dünyasında dolanan ama
Seni yaşayan birisi oldum
İçimdeki bu zahiri dünyada
5.0
33% (1)
4.0
67% (2)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz