Hayat oyun oynuyor benimle
Yıllar ezip geçiyor geçmişimi
Günler dalga geçiyor
Saatler meydan okuyor adeta.
Bense
Karmakarışıklığın içinde
Bazen tepkisiz
Bazen mücadele ederek
Her şeye inat düzeltme çabası içerisinde...

Ne yapacağını bilemeyen,
Sağa sola bakınan bir çift göz
Bilinci yerinde olmayan bir nesne gibiyim
Dünya üzerinde yaşıyor gibi gözüken...

Oyun oynayan hayat!

Bir hayatta taşlarını ellerinden alabilirim
İkinci bir hayata gerek yok
Geçmişimi, en değerli anılarımı ezip geçen yıllar!
Bir yılda geleceğini,
Gelecek olan anılarını rüzgâra katıp kaybedebilirim
Dalga geçen günler!
Bir günde o dalgayı yüzünüze vurabilirim
Adeta meydan okuyan saatler!
Bir saatte "tik tak" sesleriyle dolu bir
Meydanda size karşı gelebilirim.


Ya insanlar?
İnsanlar işte, biz- siz- onlar...
Bukalemun gibi çabuk renk değiştirebilen çift ruhlu insanlar
Bir aslan gibi cesur
Yürekli, güçlü insanlar
Bir kedi gibi masum,
Merhametli, sevgiye bağımlı insanlar
Böylesine sınıflandırmak insanları, tuhaf sanki...


Hayat, yıllar, günler, saatler
Nefes almak-vermek
Yaşamak...

Yaşayabilmek bir annenin şefkatli kalbiyle
Bize oyun oynayan hayata
Geçmişini ezip geçen yıllara
Dalga geçen günlere
Meydan okuyan saatlere inat
Yaşamak...

Yaşayabilmek bir annenin umuduyla...

Dünya üzerinde yaşayan en değerli varlık; Anne!
Var mısın her şeye inat yaşamaya?
Bırakma
Gitme
Kal
Varlığınla, her şeyinle, hadi sıra bizde!
Gel biz de oyun oynayalım;
Nefes almak, vermek
Sevmek, sevilmek…

Yaşamak

-Hayata inat yüzümüzde tebessüm biriktirmek-



Neşe Usta