Hangi akşam vurmuş kenarıma?
Suyum çekilmiş denizimden.
Üşümüş kıyılarım.
Yalnız artık taşlarım!
Belki de bir sıcaklık ararım…
Ellerin olsa yeter her yanımı ısıtmaya.
O zaman suyla dolar taşarım!
Kim yetişir bu feryadıma?
Bağırır sensiz kalan mehtabım!
Bir an gücüm yetmez hayatı anlatmaya.
Belki hayat anlatır en ayrıntısıyla beni sana.
Sözlerim vardır her zaman son damlasında!
Ne zaman bulur gözlerim seni? Hangi ara?
Düşeceğimi bilsem de bu son adımda,
Kimse tutmasın, çakılırım ben boşluğuma!
Yalnız başıma!
Hangi rüzgâr esmiş gözyaşlarıma?
Toprağa dökülürken acılarım,
Kifayetsiz kalır filizlenen hatıra.
Gelmek istemesem de sana koşar ayaklarım.
Seni ister her yanım!
O kadar alışmışım ki sana…
Bağımlınım…
Şimdi bu sözler beni anlatır mı sana?
Eminim yanında olurlar ben olmasam da…
Olamasam da…
Ellerin…
Sen…
Şimdi, hangi yağmur getirir seni bana?
Beklerim…
Ben…