Bir papatya
Su şırıltısına düşüverdi
Tutulacak nice dileklere ihanet ederek
Uzaklaşıyor şimdi

Sesini arayan bu gece de
Karanlığın içine doluşuyor her şey gibi
Belirsizliklerle anlamsızlaşan
Tedirginlikler
Teker teker yıldızları vuruyor
Derken
Onlar da düşüyor sulara
Paramparça oluyorlar

Bir soru ki
Alçak perdeden çalan şarkıların susması gibi
Küstürüyor sözcükleri
Yan yana gelemiyor harfler
Kayboluyorlar birer birer

Öteki olan her şeye
Teslimiyet değildir yaşam
Ürkekçe nefes almak bana göre değil..
Bir ucundan bir ucuna
Tutuşsa bile evren aldırmam
Yüreğimin dağlanmış yerlerine
Dokunsun yeter ki sevi

Varsın papatya suya düşsün
Varsın her şey karanlığın içine doluşsun
Yıldızlar vurulsun...ötelerdeki yıldızlar
Yan yana gelemesin isterse harfler
Önemli değil
Hükümsüz günahlarımı kaybederim sadece

Bir duygudan bir başka duyguya akışımı
Kendimi tutuşturup yakışımı
Acılarımla hesaplaşıp
Sevinin iflah olmaz girdaplarına
Bir yıldırım gibi yeniden çakışımı
Bilsinler yeter..

İmgesel düşler ülkemdeki
Uzun ve ince kenar süslerime dokunmayın
Hırpalanmış her şeyle uğraşmak varken
Benimle oynamayın.

Herkes kendi olgunluğuyla kalsın
Dilimlemesin bakışımı
Sırnaşık başkaldırıları
Barındıran kısır bir ceylan

Gökzümrütüm bana yeter
Sancılı arzular kendi gizinde taht kursun
Çırılçıplak yüreğim var benim
Harmani acılardan beterdir kin
Sevdamı kuşatan alaca gölgeler uzak dursun benden
Boş sözlere karnım tok
Söylemeyin... susun... istemem...

Soluk soluğa
Uykularımda büyürken sevi
Kimseler uyandırmasın
Verilecek diyetim yok benim
Sözün ötesi neye yarar
Kızıla boyanacaksa ad’ım
Gururumu yıkayamazsa damla
Neden akar

Bir papatya
Su şırıltısına düşüverdi
Hoş
Tutulacak nice dileklere ihanet eder gibi
Gittikçe uzaklaşıyor
Ötesi boş…
…

Necdet Arslan