Bir gece ansızın çıkacağım evden
Deli cesareti
Bilmediğim bir sokakta oturup dertleşeceğim yalnızlıkla
Muhtemel
Dinleyecek beni gülecek bana
Can
Ateşe vereceğim İzmir’i


Maviyi görünce deli bir yağmur başlıyor aklımda
İzmir mavi
Ateşe vereceğim bir cinnet anımda
Yakacağım
Seni hatırlatıyor aklınca
Seviyordum bu şehri
Boştu belki zindanları ben girmeden önce


İşte yine yağmur
Aşkı yıkıyorum arınsın ayrılıktan diye
Aklım bir taşın altında
Vurgun yiyorum
Ellerimde yanık izi dün geceden kalma
Yakamadım
Denedim Can
Sen varsın diye dün gece İzmir’i yakamadım


Yüreğim eziliyor kırağı bakışlarında
Her geçtiğin yerde cinayet var
Can
Çığlık koparıyorsun içimden
Kalbim ve edip ağlıyor
Ölürken sesini duyuyor musun şiirlerin
Oysa sana kapılar açılmadan masumdular
Şimdi yalnızlığa gebeler
Yakmalı
Her gün silinseler bile iflah olmazlar


Acıyorum anlamıyor musun
Soy beni çıkar üzerimden ayrılığı
Giydir sevdayı tak takıştır gülüşlerimi
Aynalarla barıştır
Topla saçlarımdan sönmüş yıldızları
At uzak kentlerin uzak çöplüklerine
Bir gece
Yakacağım İzmir’i
Zülüflerimi yıldızsız görme Can
Kalmışsa dileklerim
Bırak o gece onlar da yansın


Sevda ile aramda köprüler yıkıldı
Kuşbazın elinde yaralı serçeler gibiyim
Param parça oldum binlerceyim
Kafesim
İzmir’i ateşe vereceğim
İçinde ben, bende sen
Puslu gölgelerde aşk bulaşığı
O gece unutacağım seni düşüreceğim gözlerimden
Şehir üryan
Yağmur başlayacak
Küllerimi yıkayacağım
Ay dolunay
O gece seni sevdiğimi unutacağım
O gece
Can
Sen gelme İzmir’e ben öleceğim




Nevim Karahan