Teyzemin oğlu Mehmet Güngör
Ağabeyimin Hakk’a yürümesi üzerine…

Firakın elemi kalpleri kavrar
Dökülür mercanlar süzülür yüze.
İnsanlar fıtraten ebedi arar
Geçer geceleri koşar gündüze.

Yine bugün o hal yaşandı bizce
Yaşanacak nice günler var derken
Hep birlik gideriz bir nurlu izce
Dünya bu, ağlarız bazen gülerken

Rahmet bulutlardan dökülür arza
Kıyama kalkarlar bütün bitkiler.
Rükûa, secdeye varır ne varsa
Havayı, toprağı suyu etkiler.

Bu yoldan geçmeyen var mı? Ağa, bey
Nice padişahlar, sultanlar geçer.
Yürüdün sen Hakk’a Mehmet ağabey
Ayrılık tırpanı hüzünler biçer.

Değişmez kaderdir ölüm bir gerçek
Kaçamaz insanlar yakalanırlar.
Çare olamazsın ey tabip el çek!
Gayet net ve kesin belli sınırlar.

Gördüm ne bağ kalmış ne de bir bağban
Bülbüller zardadır gülün aşkına
Seninle yürüyüp gidiyor duan
Rabbim döndürmedi aklı şaşkına

Ne bizler söyledik ne sen söyledin
Sadece konuştu gözler gözlerle
Allah bir Muhammed Resuldür dedin
Süzüldün semaya gülce sözlerle

CEYHUNİ bekleme dua zamanı
Kaldır ellerini insin rahmetler
Yükselsin dağların sisi, dumanı
Cennet olsun yurdun bitsin zahmetler.

21.05.2009
CEYHUNİ
(Mustafa AVCU)