Bu gece;
Bir çığlık koptu yüreğimde bu gece
Düğümledim yarenleri kendimce
Başı boş koydum gönlümde
Dolaştım masivayı kendi halimde
Israrımı koydum yoluna
Sabaha aranayım bu gece

Bu gece;
Esrarımı verdim ellerine
Kafesleri açtım, uçurdum serçeleri
Özgür bıraktım sevgimi
Tutuşturdum gönlüne sevgilim
Şimdi; sabaha yatıyorum özgürce


Bu gece;
Şehrimin ışıklarını açtım toptan
Yüreğime koydum yıldızları gizlice
Karanlık istemiyorum kararmış
Şehrimin dağında büyük volkan misali
Lavlarımı attım bu gece

Ve bu gece;
Esmek istedim kendimce
Üşüyen yürekleri yakarak
Ben, gidemem artık geride lavlar bırakarak
Örtmeliyim seni yangınımın külleriyle
Aşina kalsın kuşlar serçenin diliyle
Dertsizce...

Ve ben, bu gece;
Karanfilleri ağlatmamalıyım ellerimle
Karartmalıyım yıldızları gönlümde
Güneşi açmalıyım şehrimin sokaklarına
Ve bir mektup bırakmalıyım
İçinde sevdiğim yazan
Karanfillerle...


Ve ben, bu gece;
Ölmek istiyorum yıldızlarla
Gözlerinden kaybolmadan
Güneşim sönmesin şehrime düşen
Gömün sabahın seherinde
Öldüğüm yıldızlarla

Şimdi;
Her yer gece
Uyuyordurum koynunda şehrimin toprağının
Sen, yıldızlarımı arar durursun
Güneşimin kaybettiği
Arama sevgili boşuna arama
Onları senin için kararttım
Şimdi ben, rahat uyuyorum
Senin şehrinin sokaklarında...


22-05-2009 Hayrettin