Biliyorum ne kadar sabretsem
Ve hatta kanaat içinde serinleyerek ömrü hasat etsem
Kalbi titremelerim dirliğe ermeyecek ve ruhum inim inim inleyecektir

Hangi hüzzam şarkıyı dinlesem
Ve solgun umutlarımla kırılan kanatlarıma meyletsem
Takat el vermiyor ve sürur bahçem hazanı davet ederek nefesleniyor

Ne kadar vefasız olsam da an
Halimin perişanlığına geçit vermiyor şimdi kalan zaman
Ne olur bir kez ufuklarınla umudun toprağına inan ve haz içinde yaslan

Bak senden arta kalan zaman
Hüzün dağarcığında inliyorum mütemadiyen öyle inan
Nasıl olsa mukadder olacak ayrılığımız ve cismani varlığınız kızma biran

Bilmem ki seni kime emanet edeyim
Hasretini çektiğim ve yıllarca umudu sevgiye hasrettiğim
Aşk dirliğinde ve edebin her halinde nefesi sabırla demlediğim güzelliğin

Ne olur çok görme halime sevgiyi
Hudutsuzca sarf ettiğin enginliğin her türlü gizemini
Hamiyetinle ihsan ettiğin suhuleti ve hasretin katresinde ki heveslerimi

Bir an olsun tebessümünü lütfeyle
Yıllara sâri solgunluğunu azat edip kalbi hürlüğe meyliyle
Ruhun ulviliğe kapı aralayan dirliğiyle ve nazarın hikmetindeki güzelliğiyle

Artık bu son satırlarım hıfz eyle
Bilemediğim nedenlerle ve ne olur an ile asla nefeslenme
Niyaz eğliyorum kalbi güzelliğine ve muhabbetli nefeslerin o asudeliğiyle

Ülfet eyle ve hasretini artık derle
Güfteleşen nefeslerini sine­­-i sürurundan nükseden perdeleri
Esen güzele ve şakıyan dilbere dalgalar ikliminde can çekişen fakirliğe

Haline muttasıl olarak ram olmak
Enginliğinde coşarak anlam içinde nefesleri hakka sunmak
Aşkın dağlayan birliğinde hicranı ve sızlayan her yanımı gözden akıtmak


Mustafa CİLASUN