Takvimler süzgeçte günleri süzer.
Günler hayatın geçip gittiğini ünler.
Salise, saniye, dakika derken,
Saatler yılları ekler bütünler.
Ölenler geçip gittiler cihandan.
Kalanlar sanırlar ölmeyecekler.

Geceler ki yine aynı geceler.
Mezar taşlarında buruk heceler.
Ne rütbe ne ünvan ne şan farkeder.
Kimi okur geçer kimi heceler.
Geçilmese de ağıttan figandan.
Gidenler bir daha dönmeyecekler.

Hep ansızın konar dalına ölüm.
Ölüm iki hayat arasında an.
Ölümü taşır sinesinde zaman.
Ölenler ister ki fatihayla an.
Ölüm gerçekten gerçek ölüm talan.
Dostlar sanırlar ki yıkıldı cihan.

Ünler geçip gittiğini hayatın günler.
Salise salise erir nefesler.
Ne zenginler ne ünlüler göçerler.
Hüznün remzi olur sesler.
Kırılır binlerce altın kafesler.
Kesilir aniden en güzel sesler.

Hüznün som resmini çizer gönüller.
Şahlar bile bu geçitten geçerler.
İpek kaftanı beğenmeyen beyler,
Kaput bezine sessiz bürünürler.
Fit olurlar birkaç arşınlık çukara.
Bu cihandan öyle göçüp giderler.
Zaman bir bestekâr ölüm besteler.
Gidenler hep asude bir sesteler.
Hepsi de cihanda son nefesteler.
Ankara,20.05.2009İ.K