Siluetin;
Zifiri kaanlık umutların akşamında ateş böceği,
Istırap kervanıma çoban yıldızı.
Bedbahtlığım;
Bir hakikat garabeti
Çökmüşlüğümde mıhlanmış duvarlara
İntizar bölerken geceyi

Teranesi en eski şarkıların
Kundak bebeklerinde
Setretmez absürt vaveylaları
Tilki sancılanmaları sabah ezanlarında
Delinir hicranıyla bir yanı yetimliğimin
İliklerimde ısınır raftan düşmüş fantezilerim
Ve ısıtır tekleyen kalbim iki heceyi

Ağyarındayım kudretten karalığına kaşların
Orta Asya bozkırları kadar uzak
Kopuz sesleri yankılanır birden
Kendimi bir başıma hissederim.
Çöl ortasında bir cenin kadar çıplak
Asudeyim duyguların ölüm mekânlarında
En içli bestelerden daha içli sagularım
Gözbebeklerinde söndürürken umutları bakışların


Siyahî sözcüklerden dizeler sıralanmış
Nalân bir beste okur gece kuşları
En davudi avazlarla
Yakamozlar bölerken gecenin sessizliğini,
Aşiyansız dalgalar
Bilinmez hangi nara yanmış.

Ey kimsesizliğim efendisi yalnızlığım
Ey kırılmışlığımın sancısı uykusuzluğum
Doğrul!..
Şimdi bahar mevsimidir
Ufkunda varken silueti sula en taze umutları
Kır çiçeklerinin morluğunda
Sümbül kadar doğrulmaz olsa da terkedilmişliğin
Vazgeçme senindir biganeliğin
Her şeye rağmen
Ve uyanarak kâbus dolu uykulardan
Sarıl dört elle yaşama
Yaşamak güzeldir
Her şeye rağmen
Yaşamak güzeldir
Her şeye rağmen.
Doğrul kimsesizliğimin efendisi yalnızlığım
Ve silkin gecelerimin sancılı uykusuzluğu.
Bahattin Kızlkaya