aşkın en gurursuz yanıyla seviyorum seni;
kulu olduğum,
yalvarırım dön!

bir gündüz vakti olsun dönüşün,
yüreğim kadar sıkılmış, aşkım kadar taze bir portakalın serinliğinde
yeşil gözlerine inat siyah zeytinler yiyelim.

seni beklerken aşındırdığım ufka yamalar dikelim,
öğlen vakti dön.

akşamleyin dön güneş batarken,
ben susayım
bir gidişin kırmızılığını gökyüzü sana
bulut bulut anlatsın.
ve ünlü ressam gece
bir tükenişin resmini çizsin tablomuza.

günün bir vakti dön.

aşkın en umutsuz yanıyla seviyorum seni,
öylesine umutsuz bir tavrı var ki,
hiç yitirmiyor umudunu.

günün bir vakti, yılın bir mevsimi dön.

güzün dön mesela,
hüzünlü uçan kuşlara sevmeyi öğretip
serin rüzgarın gurbet türküsü fısıldayışlarını içimize çekerek,
her gitmeyi bir dönmeyiş sanan o serserilerin sıla hasretlisi oluşlarını seyredelim.
sonra soyunan ağaçlara sarılalım üşümesinler diye
deli bir yağmurda alabildiğine ıslanıp
sağanak halinde yağalım gökyüzüne,
birbirimizin sıcaklığında titreyelim.

yazın dön de ,
erisin dudaklarımızın arasında bir buz gibi sıcak.
sahile çıplak ayak basalım
ve sahilin en büyük kalesinin komutanı aşka teslim etsin
plastik anahtarlarını.
çocuk aşkı hoş olur bilirsin, bir de onu deneyelim.

aşkın en sorunsuz yanıyla seviyorum seni,
bir kaybediş olmadan olmazmış meğer
bilinmezmiş dön demenin hece sayısı,
seni bir daha hiç kaybetmeyeceğimi bildiğim kadar seviyorum.

baharın dönersen sana renkler hediye ederim,
siyahı kovarım geceleri,
hatta aya çemen götürür, kraterler satın alırım
tüm dön diyebilenlere hediye ederiz ayın kırık kalbini.
sen de tüm dönemeyenlere inat gitmezsin bahar ile,
bir pazarcı gibi toplanıp gider yeşil önümüzden
tabii en iyi meyvaları elimizde.

dönmek için en zoru zemheridir,
kış gelince dön.
hiçbir dönüşün imkansız olmadığını
bana kardan önce varmandan anlasınlar.

aşkın en gurursuz yanıyla seviyorum seni;
kulu olduğum,
yalvarırım dön!

dön ey umutlarımın bekçisi,

aşkın en huzursuz yanıyla seviyorum seni,
dön
ve asla kalacak gibi davranma.