Sırnaşırdı kelimelerim dolunayda
İlmikleri çözdü kayan yıldızlarım
Sözümü kesti güneşin ışıklarıyla
Ben, penceremden bakarken
Sol yanım yandı, düştü elime

Sen, bir düşsün sevdiğim
Hep uyanıkken gördüğüm

Ruhumu arıtan bulutlarda uçurtmam
Sen,ki;yarınıma düştün;şimşekler çakan
Sen, ki; yarınıma düştün, hiç yoktan
Gözlerimde yaşayıp pınarlar boşaltan
Ve sen, ateşim, ellerimde kor yangının
Tenimde sıcaklık, ruhumda revandın


Sen, eserken içimde üşürdü rüzgarlar
Sen,kokarken güllerim,susardı gönlüm

Sen, gelince giderdi edeble güller
Senle geçerken zaman,bitmezdi ömrüm

Sen, olunca zaman içinde biterdi an
Sen, ömrümü yasladığım kara gözlüm

Ey çiçekleri bende açan nazlı bağların
Estin ılık ılık bağrına baharın
Düştü özün toprağın koynuna
Kara sabanların yazdığı toprağım

Gönle dermandır filizlenen şıvgınların
Sen, damarlarımda dolaşırken sessizce
Ben, hülyalarına yok oldum
Hülyalarında
Bir yıldız düştü semadan toprağıma
Birde martı çarptı kanatlarını
Taştı dalgalandı deniz köpük köpük

Ay yörüngesinde dönerken güneşin
Sen, yanı başımda yakardın ateşini
Samanyolu koyuna bıraktığım narım
Severken kurutuyordun güllerimi
Ne ben, uzaktım sana, ne de sen, bana yakın

Sarmaşık kırıntıları doldururken sema
Dualar gibi sevgilerim döner dünyama
Sen, seher yıldızım,her yönümde sen,
Ben, çoban yıldızının izinde
Yön çizerim senin şafağına
Ve kayboluruz içinde yakan güneşin

Gönüller uzanır, dillerde suskunluk
Fırtınalar taşır, bulutlarda yorgunluk
Çözülür bağı,gönül dizelerinin
Yıldırımlarımı taşıyamaz asi tellerim
Beklediğim yar sensin arşın gölgesinde
Şimdi sen, doğuyorsun penceremden
Ben, takılıyorum senli benli hayatta...
Ve ben, kayboluyorum her gün penceremde...

17-05-2009 Hayrettin