…….
Ah anam ah ne günler yaşadım
Nelere katlandım güldüm ölesiye,
Kalbim körelene kadar güldüm…
Vurdum sırtıma yılları; acısıyla, kaderiyle ve hüznüyle.
Kanlı ellerim üşüdü bozkırlarda.
Bedenim eridi körpe çınarlarla, kin kustu geceler,
Okşarken rüzgar duygularımı güldüm sadece
kalbim körelene kadar

Ağlamadım hiçbir zaman pişmanlıkta duymadım.
Dünyaya geldim diye isyanda etmedim.
Her gün ölesiye kırılasıya güldüm, güldüm sadece.
Kimseye sormadım mutluluğun adresini aradım da buldum.
Keşke demedim hayatıma keşkeleri koymadım
Pişmanlık duyacak bir şey yapmadım…

Her gün doğuşunu özlemle bekledim…
Hüzün yoktu , keder yoktu , özlem yoktu…
Avuçlarım kanla yıkanmıştı, duygularım asiydi, hırçındı…
ben geceye gece bana gülerdi…
Ben yıldızlara yıldızlar bana gülerdi…
Bir gülüm vardı; usanmadan, bıkmadan yeşeren…
Ahhh anam ah ne güller yeşertimde hiç koklamadım
Ve sadece güldüm
Güldüm isyan etmeden kin beslemeden
Ahhhhhhh…
Anam ahhh