6
Yorum
0
Beğeni
4,0
Puan
1680
Okunma
Hava kapalı bunaltıcı bir gündü.
Biraz sonra gök gürledi,boşaldı bulutlar.
Her yer zifiri karanlık,kesildi ışıklar.
Birden korkma dedi bana duvarlar.
Duvara baktım kızımın resmi gülümsüyor.
Geç oldu artık haydi git yat diyor.
Camdan dışarı baktım sicim gibi yağmur,
Gökyüzü delirmiş gürlüyor,yağıyor
Camdan ayrıldım,geldim masa başına,
Aldım kalemi elime başladım yazmaya,
Zamanda yolculuk yaptım.Hatırladım sevdiklerimi
Birçokları şimdi hayatta değildi,
Zaman yolculuğu beni dağladı,
Hüzünlendi gönlüm gökyüzü ağlar ben ağlarım.
Ben sevdiklerimi hatırlarım,
Bilmiyorum gökyüzü neyi hatırlar.
Ayfer Coşkun
17/2/2009
5.0
67% (2)
2.0
33% (1)
Cevap Yaz