0
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
716
Okunma
BİR YAŞAMIN ARDINDAN
Sessiz durgun yatıyor
Kırılmış, dağılmış yüreğiyle halının üzerinde öylece
Çıplak ayakları donuk
Bilekleri kan içinde
Gözünde yaş ah revan içinde…
Doğumu öyle değildi oysa
Ne gülücükler saçmıştı sessizce dünyaya
Tam boğazında bir kan oturdu zehir mi zehir
Tükürülse tükürülmez yutkunsa yutkunulmaz
Kanı damla zehir…
Tercihler kendisinin değildi
Bilirdi ki oysa hepsinin vesilesi olduğunu
Soğuk jileti eline aldığında göz bebekleri büyümüştü
Sövdü dünyaya ana avrat isyan dolusu ağızlarla
Teni revan içinde kalmıştı sessizce…
Bir yudum suya hasret
Gidiyorum canına yandığımın dünyasından
Dedi ve sustu…
Kimseler duymadı…
GÖRKEM ÖZCAN
[email protected]
5.0
100% (1)
