3
Yorum
0
Beğeni
4,5
Puan
791
Okunma
İnsanlar geçer caddelerden yorgun karamsarve hüzünlü.İnsanlar gecer terkedilmiş ağlamaklı ,kimi kahrolası gurbet der haykırır .Kimi neşeyle güler sevdalısının kolunda .Bazısı sevdalısını yetirmiştir,bazısı ümidi gezer,AĞRI sokaklarında.Gurbetin çarkı döner durmaksızın,ağlayanlar,gülenler geçer caddelerden. Bilmem hangi pastahanede boş kalan masam ağlar öksüzdür,kimsesizdir.okul yolunda ağaçlar perişan.bir tren düdüğü böler düşüncelerimi boştur istasyon caddesi ve insanlar ağlamaklı.İnsanlar geçerken caddelerden hazan mevsimi gibi çökersin yüreğime bir onları düşünürüm ,birde çaresizliğimi.....
5.0
50% (1)
4.0
50% (1)
Cevap Yaz