19
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1916
Okunma

18 yaşında kucağıma aldığım ilk günden beri göz bebeğim, şu an 36 yaşında olan kızım Hürrem 14 Mayıs günü ana vatana döndü. Kıızm için kaleme aldım
Bir anne kız vardı
Birlikte güldü, birlikte ağladı
Birlikte yürüdü, birlikte çok yol aldı
Şimdi önlerinde bir yol ayrımı vardı
Anneye vatan, gurbet
Kızına gurbet, vatandı
Ayrılık korkusu kalpleri sardı
Gülen gözlerin altında
Ana yüreği kan ağlardı
Kızını üzemez, ağlamaktan ürkerdi
Gitme kal diyemez
Hata yapmaktan korkardı
Çünkü kızının mutlu olma şansı vardı.
Eller sallandı, son öpücükler yollandı
Gözyaşları özgür kaldı
Akmak için çok nedeni vardı
Bu gurbet acısı bedeni sardı
Evimizde sesin asılı kaldı
Gözlerimde gülüşün takılı kaldı
Annenin ruhunu yalnızlık sardı
Yüzüne bakmaya kıyamadığım
Öpüp koklamaya doyamadığım
Geri dön, geri dön diyemediğim
Fidan boylum, gül gamzelim nerdesin?