al ellerimden hayatın yükünü
sırma saçlı bir bulutun üstüne bırak
ninni olsun sağanak yağışların
kuş tüyünde sıcacık çıngırak



gözlerin zeytin karası
mavi umut serinliğinde dûalar
düşüyor ürkek kanatlardan yere
ebâbil kuşları geçerken masal şehrinden
mistik bir huzur buluyor gül bahçeleri



tel boylarına dizilmiş inci gibi
imâme nizâmında tespih
bir mûsiki duyuluyor
geçince hat boylarından çığlık
yayılıyor dûası sığırcık kuşlarının



konar gülüm en olunmaz zamanda
yüreğe sevda yüreğe aşk
eller besler kanat uçlarını
üşüyen bir şehrin ayazında
dûaya dönen sığırcık kuşlarını



serçe de konar telgraf tellerine
ama en telaşlı en ürkek sığırcık


15.05.2009

“telgrafın tellerine kuşlarda konar” melodisinden
ama“insan sevdiğine öyle yanar mı” tartışılır
bir sığırcığın zarif ve içten dûasına karşılık deminden